Po co?
Zakończenie ma wykazać, że autor potrafi konkretnie podsumować wyniki swojej pracy, wykazać, że zrealizował cel pracy określony we wstępie, wskazać wady i zalety zaproponowanego rozwiązania oraz możliwości jego rozwoju.
Zawartość
Rozpoczynamy od przypomnienia celu pracy (zgodnego z celem określonym we wstępie!): “Celem pracy było …”. Używany czasu przeszłego, dokonanego. Opisujemy krótko właściwości funkcjonalne zaproponowanego rozwiązania (np. jakie system oferuje funkcje, co umożliwia) — 1/3 do 1/2 strony. Również krótko przypominamy zastosowane technologie, narzędzia, biblioteki — 1/3 do 1/2 strony. Potem opisujemy spostrzeżenia związane z realizacją pracy, co było ciekawe, co zaskakujące (negatywnie i pozytywnie), napotkane trudności, opisujemy jak zaproponowane rozwiązanie sprawdza się w praktyce, a może jest wdrożone, i można pochwalić się opiniami użytkowników? A może będzie wdrożone — warto o tym napisać. Należy się pochwalić (delikatnie! bez marketingowej błazenady) tym co dobrze wyszło, tym co ciekawe, efektywne, funkcjonalne. Nie ukrywamy ewidentnych wad, wskazujemy je i sugerujemy jak je planujemy poprawić. Opisujemy możliwe kierunki rozwoju, zarówno w sensie funkcjonalnym jak i technologicznym. Całość 1-2 stron, preferowane 1 i 1/2. Zakończenia nie dzielimy na podpunkty.
Wstęp i Zakończenie mają być komplementarne, Zakończenie ma jasno i konkretnie wskazywać, że obietnice i plany sformułowane we Wstępie zostały zrealizowane. Uwaga — Wstęp i Zakończenie będą na pewno uważnie przeczytane przez recenzenta, mają być zatem dopieszczone i wycyzelowane zarówno pod względem treści jak i formy, tutaj jakiekolwiek usterki językowe są niedopuszczalne.
Typowy rozmiar
Typowa, sumaryczna objętość — 1-2 strony.
Powróć do Struktura pracy inżynierskiej